معنی ام سمحه - جستجوی لغت در جدول جو

ام سمحه

لغت نامه دهخدا

ام طلحه

(اُمْ مِ طَ حَ)

شپش. (آنندراج) (از المرصع) (مؤید الفضلاء) (مهذب الاسماء) (دهار). ام عقبه. (از آنندراج). و رجوع به ام عقبه شود

لغت نامه دهخدا

ام شمله

(اُمْ مِ شَ لَ)

دنیا. (از لسان العرب) (المرصع) (منتهی الارب) (اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

ام سماک

(اُمْ مِ سَ م ما)

کنیۀ چندتن از زنان صحابی بود. رجوع به الاصابه فی تمییز الصحابه ج 8 ص 244 شود، بلا. (منتهی الارب) (آنندراج). داهیه. (المرصع) ، جنگ سخت. (منتهی الارب) (آنندراج). جنگ. (از المرصع). و رجوع به ام صبور شود

لغت نامه دهخدا

ام سلمه

(اُمْ مِ سَ لَمَ)

یکی از دختران علی بن ابوطالب (ع) بود، آفتاب. (از لسان العرب) (از المرصع) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد) ، می. (ازلسان العرب) (از المرصع) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). شراب، باد شمال. (از المرصع)
شیرازی، زنی با فضل و هنر بود، وی مؤلف کتاب جامع الکلیات است که در شیراز چاپ شده. (از ریحانه الادب ج 6 ص 222)

لغت نامه دهخدا

ام سلمه

(اُمْ مِ سَ لَ مَ)

فاتحه.

لغت نامه دهخدا

ام سلمه

(اُدد)

هند مکناه به ام سلمه. دختر ابی امیه حذیفه بن مغیره بن عبدالله بن عمرو بن مخزوم قرشی مخزومی ام المؤمنین. از زنان پیغمبر اسلام و یکی از زنان بزرگ صدر اسلام بشمار می رفت وی نخست زن ابوسلمه بن عبدالاسد مخزومی بود پس از وفات ابوسلمه در سال دوم یا چهارم هجری به ازدواج پیغمبر درآمد و جزو مهاجران حبشه و مدینه بود. احادیثی از او نقل شده است. در سال 63 یا 64 هجری قمری در هشتاد و چهار سالگی درگذشت. (از ریحانه الادب ج 6 ص 222). و رجوع به همین کتاب و الاصابه فی تمییز الصحابه ج 8 ص 240 و قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1036 و تنقیح المقال و خیرات حسان ج 1 ص 49 و اعلام زرکلی چ 1 ج 3 ص 1129 و تذکره الخواتین ص 42 و 56 شود
کنیۀ یکی از دختران هریک از امام حسین و امام سجاد و امام باقر و امام کاظم بوده است. رجوع به ریحانه الادب ج 6 ص 222 شود

لغت نامه دهخدا

ام دسمه

(اُمْ مِ دُ مَ)

دیگ. (از المرصع). رجوع به دسمه شود

لغت نامه دهخدا

ام ثمره

(اُمْ مِ ثَ مَ رَ)

باشق مرغ شکاری لاشخوار. (از دزی ج 1). و رجوع به باشه و باشق شود، غم و اندوه، موت و مرگ. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ام سمع

(اُمْ مِ سَ)

دماغ. (المرصع) (اقرب الموارد)